Αθώος κρίθηκε βάσει της υπ’αριθμόν 6111/2020 απόφασης του Α’ Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης εντολέας μας που αντιμετώπιζε την κατηγορία της πλαστογραφίας με χρήση (216 παρ.1ΠΚ). Στη συγκεκριμένη υπόθεση, η κατηγορία αφορούσε μία υπεύθυνη δήλωση, επί της οποίας είχε τεθεί πλαστή σφραγίδα του ΚΕΠ, καθώς και πλαστή υπογραφή του υπαλλήλου του ΚΕΠ, που βεβαίωνε αρμοδίως το γνήσιο της υπογραφής του δηλούντος. Η εν λόγω υπεύθυνη δήλωση είχε προσκομισθεί από ασθενή ως δικαιολογητικό έγγραφο για την αγορά ιατρικών ειδών από την εταιρία του εντολέα μας και στη συνέχεια είχε γίνει χρήση της σε δημόσιο ασφαλιστικό φορέα, για κάλυψη μέρους της δαπάνης. Από την αποδεικτική διαδικασία και κυρίως από την επισκόπηση του εγγράφου, διαπιστώθηκε ότι μολονότι είχε τεθεί σφραγίδα και υπογραφή του υπαλλήλου του ΚΕΠ για τη βεβαίωση του γνησίου της υπογραφής, παρόλα αυτά δεν υπήρχε στο εν λόγω έγγραφο η υπογραφή του δηλούντα. Το Δικαστήριο, εφαρμόζοντας το 216 ΠΚ, από την ερμηνεία του οποίου προκύπτει πως «σκοπός του υπαιτίου είναι να παραπλανήσει με τη χρήση του  πλαστού ή του νοθευμένου εγγράφου άλλον, για γεγονός  που είναι πρόσφορο να παράγει έννομες συνέπειες», έκρινε πως στην προκειμένη περίπτωση δεν στοιχειοθετούνταν το έγκλημα της πλαστογραφίας καθότι εφόσον δεν είχε τεθεί η υπογραφή του δηλούντος, το ως άνω έγγραφοδεν ήταν πρόσφορο να παραπλανήσει για την εμπεριεχόμενη σε αυτό υπεύθυνη δήλωση, ούτε θα ήταν δυνατό να έχει έννομες συνέπειες για οποιοδήποτε άλλο πραγματικό περιστατικό, με αποτέλεσμα την αθώωση του εντολέα μας.