Ο νόμος προβλέπει το δικαίωμα του εμπορικού αντιπροσώπου σε αποζημίωση μετά την λήξη της σύμβασης εμπορικής αντιπροσωπείας λόγω της πελατείας την οποία αυτός κατάφερε να κερδίσει και την οποία μετά την λύση της σύμβασης εκμεταλλεύεται πλέον ο αντιπροσωπευόμενος. Η αποζημίωση αυτή καλείται «αποζημίωση πελατείας» και προβλέπεται από το Π.Δ. 219/1991. Προϋποθέσεις επιδίκασης της αποζημίωσης πελατείας υπέρ του εμπορικού αντιπροσώπου μετά την λύση της σύμβασης είναι ο τελευταίος να έφερε νέους πελάτες κατά την διάρκεια της σύμβασης ή να προήγαγε σημαντικά τις υποθέσεις με τους ήδη υπάρχοντες πελάτες, ο δε αντιπροσωπευόμενος να διατηρεί ουσιαστικά οφέλη που προκύπτουν από τις υποθέσεις με τους πελάτες αυτούς. Το ποσό της αποζημίωσης αυτής δεν μπορεί να υπερβαίνει ποσό ισοδύναμο με το μέσο ετήσιο όρο των αμοιβών που εισέπραξε ο εμπορικός αντιπρόσωπος κατά τα πέντε τελευταία έτη, αν δε η σύμβαση διήρκησε λιγότερο από πέντε έτη, η αποζημίωση υπολογίζεται με βάση το μέσο όρο της εν λόγω περιόδου. Εξάλλου, για την καταγγελία της σύμβασης εμπορικής αντιπροσωπείας, ο αντιπροσωπευόμενος οφείλει να τηρήσει την νόμιμη προθεσμία καταγγελίας η οποία είναι ένας μήνας για το πρώτο έτος της σύμβασης, δύο μήνες από την αρχή του δεύτερου έτους, τρεις μήνες από την αρχή του τρίτου έτους, τέσσερις μήνες από την αρχή του τέταρτου έτους, πέντε μήνες από την αρχή του πέμπτου έτους και έξι μήνες από την αρχή του έκτου και για τα επόμενα έτη. Σε περίπτωση που δεν τηρηθεί η προθεσμία καταγγελίας της σύμβασης, ο αντιπρόσωπος δικαιούται αποζημίωσης για τις προμήθειες που θα λάμβανε κατά το χρονικό διάστημα της προθεσμίας καταγγελίας εάν αυτή είχε τηρηθεί. Με την με αριθ. 1360/2016 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, έγινε δεκτό ότι ο αντιπρόσωπος δικαιούται αποζημίωσης πελατείας ακόμη και αν οι πωλήσεις παρουσίαζαν κατά τα τελευταία έτη διάρκειας της σύμβασης πτώση, εφόσον η πτώση αυτή δεν οφείλεται σε υπαιτιότητα του αντιπροσώπου, και ενόσω δεν είχε συμφωνηθεί κάποιο ελάχιστο όριο ετήσιων πωλήσεων. Παράλληλα, με την ως άνω απόφαση έγινε δεκτό ότι ο αντιπροσωπευόμενος διατηρεί οφέλη από την πελατεία που κέρδισε για λογαριασμό του ο εμπορικός αντιπρόσωπος ανεξαρτήτως του αν οι συμβάσεις με τους εν λόγω πελάτες επιβιώνουν ή όχι, δοθέντος ότι όφελος για τον αντιπροσωπευόμενο υπάρχει και όταν από την εκμετάλλευση του γνωστού στον αντιπροσωπευόμενο πελατολογίου του εμπορικού αντιπροσώπου, υπάρχει, για την ίδια περιοχή, εν δυνάμει πελατεία με προοπτική κέρδους για αυτόν. Το παραπάνω δικαστήριο επιδίκασε υπέρ του εμπορικού αντιπροσώπου το ποσό των 12.000 Ευρώ ως αποζημίωση πελατείας και το ποσό των 7.355,50 Ευρώ ως αποζημίωση για διαφυγόντα κέρδη, δηλαδή για τις προμήθειες τις οποίες ο εμπορικός αντιπρόσωπος θα λάμβανε κατά την συνήθη πορεία των πραγμάτων κατά το εξάμηνο της προθεσμίας καταγγελίας της σύμβασης εάν ο αντιπροσωπευόμενος είχε τηρήσει την προθεσμία αυτή.